Operacja ,,Wisła"

Zamieszczam doskonały artykuł Adama Śmiecha dotyczący tzw. akcji ,,Wisła"

                                                          Operacja Wisła I

Ostatnie dni stoją pod znakiem obchodów 60-tej rocznicy Operacji Wisła, akcji podjętej w 1947 r. przez Wojsko Polskie celem rozbicia organizacji Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA), zbrojnego ramienia Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN), która w latach 1944-47 działając na terenie tzw. Zakierzonii, jak nacjonaliści nazywali ziemie polskie, takie jak Chełmszczyzna, Bieszczady, Nadsanie i Sądeczczyzna, pozostałe przy Polsce po jałtańskiej zdradzie anglosaskich „sojuszników” Polski, a do których Ukraińcy rościli sobie pretensje i zamierzali oderwać je od powojennego państwa polskiego. Można przypuszczać, że tak jak w przypadku Ziemi Lwowskiej i Podola nacjonaliści w ostateczności pogodziliby się z przyłączeniem tzw. Zakierzonii do ZSRR, gdyż wówczas to oni staliby się rzeczywistymi beneficjentami w przyszłości, co widzimy dzisiaj na przykładzie wspomnianych ziem włączonych do ZSRR w 44 r.. Stawiam hipotezę, że nacjonaliści ukraińscy, w razie gdyby nie doszedł do skutku wybuch III wojny światowej, tj. wojny Zachodu z ZSRR, jako rozwiązanie zdecydowanie mniej ich satysfakcjonujące, ale jednak na przyszłość bardzo dla nich korzystne, przyjęli plan włączenia przynajmniej części ziem, do których rościli sobie pretensje, do ZSRR. Osiągnąć to zamierzali przez ciągłe utrzymywanie stanu anarchii na tych terenach, który to stan dowodziłby indolencji władz polskich i w związku z tym mógł doprowadzić do reakcji potężnego ZSRR. Rachuby nacjonalistów jednak zdecydowanie zawiodły. Operacja Wisła położyła skutecznie kres bandyckiej działalności UPA znaczonej zbrodniami, mordowaniem ludności polskiej, niszczeniem mienia itp. Jest faktem nie podlegającym dyskusji, że bazę dla działalności UPA stanowiła ludność ukraińska tych terenów. Oczywiście nie wszyscy Ukraińcy, ale wystarczająco wielu, aby utrzymywać przez trzy lata oddziały UPA, aby mogły one niepostrzeżenie atakować, grabić i mordować, aby mogły one znikać bez śladu w rozlicznych kryjówkach będących nie do utrzymania bez pomocy miejscowej ludności. Państwo polskie podjęło decyzję trudną, ale jedyną jaka w tamtejszych warunkach mogła przeciąć spiralę terroru i uzdrowić sytuację. Postanowiono przesiedlić ok. 150 tysięcy Ukraińców, Łemków i Bojków na tereny Ziem Odzyskanych stosując zasadę ich rozproszenia wśród polskiej większości. Rzeczywistość po Operacji Wisła dowodzi i słuszności powyższych założeń, jak i skuteczności przeprowadzenia. Ale nawet pomimo faktycznego podcięcia działalności UPA, fakty takie, jak próby organizacji oddziałów banderowskich także na Ziemiach Odzyskanych świadczą na rzecz tych założeń i słuszności ich wprowadzenia w życie. Nie była to akcja komunistyczna. Tak, została podjęta przez rząd polski zdominowany przez komunistów, ale oczywisty brak ideologicznych podstaw akcji (w sensie ideologii komunistycznej),  opinia ogromnej większości Polaków w tej sprawie, tych którzy przeżyli rzezie na Kresach Płd-Wsch., a także tych, którzy pamiętali przedwojenną działalność antypaństwową nacjonalistów ukraińskich, dokonywane przez nich akty terroru, a także żywa pamięć tych, którzy widzieli na każdym kroku ukraińską kolaborację z hitlerowskim okupantem, pozwalają stwierdzić bez żadnych wątpliwości, że była to operacja pożądana przez Naród Polski, konieczna i słuszna pod każdym względem. Nie ulega też najmniejszej wątpliwości, że przeprowadziłby ją także każdy inny rząd polski, który hipotetycznie mógłby po wojnie sprawować władzę w Polsce, gdyby losy polityczne wojny potoczyły się inaczej. Jest rzeczą niewyobrażalną, aby rząd złożony np. z ludowców i narodowców, szczególnie doświadczonych przez ukraiński nacjonalizm z jakichś nieznanych, tajnych powodów mógł nie podjąć podobnej decyzji. Nawet rząd sanacyjny, którego powstanie było oczywiście po wojnie niemożliwe, ale przyjmijmy to czysto hipotetycznie, z całą pewnością zrobiłby to samo. Także za wykonawców Operacji nie można uznać komunistów. Problemy Wojska Polskiego z elementem niepolskim znamy wystarczająco dobrze, jednak to nie wystarczy, aby twierdzić, że sprawstwo wojskowe było komunistyczne. Grupą Operacyjną Wisła dowodził wybitny polski wojskowy, przedwojenny pułkownik dyplomowany, autor cenionej wysoko książki „Sztuka wojenna w warunkach nowoczesnej wojny”, po wojnie generał brygady i dywizji, Stefan Mossor. To On był autorem koncepcji Operacji Wisła i tą koncepcję przeforsował na posiedzeniach Państwowej Komisji Bezpieczeństwa i rządu. Nie jest to dla Niego ujmą, wręcz przeciwnie, jest to powód do chwały. Gen. Mossor był później prześladowany przez stalinowców, których dzieci i wnuki stanowią dzisiaj w środowisku Gazety Wyborczej, dawnej Kultury paryskiej itd. główny front obrony krwawych zbirów z OUN/UPA i nie tylko. W 1950 aresztowany, w 1951 skazany w procesie pokazowym generałów na dożywocie i degradację. Tak stalinowska Judeo-Polonia traktowała bohaterów. Dzisiaj ostracyzm dotknął generała ze strony ich ideowych spadkobierców, a także ze strony kompletnie oderwanych od rzeczywistości, chorych z nienawiści do jednej tylko Rosji piłsudczyków.

Adam Śmiech